Nom scientifique:
Engraulis encrasicolus (Linnaeus, 1758)
Autres noms (synonymes):
Clupea encrasicolus Linnaeus, 1758; Engraulus encrasicholus (Linnaeus, 1758); Engraulis encrasicholus (Linnaeus, 1758); Enqraulis amara Risso, 1827; Engraulis meletta Cuvier, 1829; Engraulis vulgaris Nilsson, 1832; Engraulis japonica (non Temminck & Schlegel, 1846); Engraulis argyrophanus Valenciennes, 1848; Engraulis capensis Gilchrist, 1913; Engraulis russoi Dulzetto, 1947; Engraulis quineensis (Rossignol & Blache, 1961); Anchoviella quineensis Rossignol & Blache, 1961; Anchoa quineensis (Rossignol & Blache, 1961).
Famille:
Engraulidae
Statut UICN:
Nom commercial :
ANCHOISDescription générale:
- Coloration: dos du bleu vert au gris clair ; flancs avec une bande argenté bordée d'une ligne gris clair; nageoires ventrales pâles; caudale sombre.
- Taille: 7-14 cm (max: 20 cm).
- Poids: 0,02 à 0,03 kg (max: 0,035 kg).
- Répartition géographique: Atlantique est (de la Norvège à l'Angola), Méditerranée, Mer Noire.
- Répartition bathymétrique:pélagique côtière pouvant fréquenter des profondeurs moyennes de 400m.
- Pêche: chaluts, sennes tournantes, lampara, sennes de plage.
- Période propice de pêche: surtout en saison froide.
- Intérêt commercial: pourrait être important.
Noms usuels:
- Al: Sardelle, echter Anchovis, Anchovis.
- An: anchovy, European anchovy.
- Es: boquerén, anchoa europea, bocarte, anxova, eledroc, aladroch, bucareu.
- Fr: anchois, anchoie, anchois européen, ladrot.
- Ha: igir bicham.
- It: acciuga, alice, ancioa, anciovu, acciuge, anciua.
- Ja: katakuchiiwashi.
- Po: anchova, biqueirao, biqueira, boca-torta, characeu, mancatarina, boqueirao.
- Ru: hamsa, euvropeyski anthioouss.
- Wo: youssou nokoum.